Bledo lice Meseca sa neba se smesi.

A Sunce jos miluje vrhove drveca.

U trnjaku Jasen mladu Vrbu tesi,

Sve je mirno,sve blista,na raj podseca.

Brdo u daljini se nazire,

I po njemu prva svetla se pale.

Tek po neko dete od mraka zazire,

Na polju se zute glavice male.

Ptice male lete u toplinu gnezda svog,

I leptiri se po travama skrili,

Samo ja nemam zagrliti kog,

Daleko smo sada, daleko smo mili.